Mama Antka: Mój syn odzyskał chęć życia. Przemawiał przed 100 osobami. Znalazł pasję – grę na instrumencie perkusyjnym

Podczas pikniku społeczności Szkoły w Chmurze poznałam Mariusza Truszkowskiego. Akurat był w swoim żywiole – opowiadał w kręgu uczniów i rodziców o tym, jakie mają możliwości nauki i zachęcał do poszukiwania własnych sposobów poszerzania wiedzy i wychodzenia przed szereg z pomysłami. Uczestnicy słuchali z zapartym tchem. Najliczniej wypowiadali się uczniowie, którzy dziękowali za uratowanie życia, które wcześniej było przepełnione czasem spędzonym w pozycji siedzącej nad książkami. A teraz mają czas na sport, pasje, zaangażowanie społeczne, dłuższy sen i cieszenie się życiem. Byłam tak poruszona tym spotkaniem, że zapragnęłam zostać częścią tego przedsięwzięcia. W tym celu rzuciłam pozycję kierownika wyższego szczebla w amerykańskiej korporacji, aby współtworzyć szkołę.

Mój syn, Antoni Koniak, dzięki Mariuszowi oraz szkole przez niego stworzonej, na nowo odkrył chęć do życia i pasję. Zgłosił się do zagrania na instrumencie typu hand pan na otwarciu Centrum Spotkań oraz Centrum Robotyki w Warszawie. Jeszcze wcześniej wziął udział w happeningu pod Pałacem Prezydenta RP organizowanym przez uczniów Szkoły w Chmurze, aby pokojowo poprosić o odrzucenie ustawy Lex Czarnek. Te wydarzenia spowodowały, że Antoś uwierzył w siebie jako muzyka i młodego człowieka, który może zmieniać świat. Zaczął zgłaszać się do występów na wielu scenach, aktywnie wrócił do tworzenia muzyki. Wystąpił m.in. na Festiwalu Membrana z Maciejem Łukowskim oraz z kompozytorem i pianistą Soerenem Siegiem, a także na scenie Fabryki Norblina w Warszawie. Miał okazję poznać mistrza handpanów Tomka Torres, czego efektem był wspólny występ oraz wziąć udział w koncercie w willi niemieckiego kompozytora. Dostał nawet pierwszą ofertę współpracy od sklepu muzycznego.

Niedawno wystąpił z wicedyrektorką Szkoły w Chmurze – Natalią Minczanowską, gdzie odważył się  przemawiać przed 100-osobową publicznością i opowiedzieć o swoich spostrzeżeniach dotyczących edukacji.  Jestem przekonana, że Antoś nie zdecydowałby się sięgnąć po marzenia, gdyby nie bezpośrednia zachęta Mariusza kierowana do wszystkich uczniów, aby otwierać się na świat. Wiem, że oprócz Antka są setki innych osób (a nawet tysiące), które rozkwitły w jego szkole!