Kira Sukhoboichenko: Stworzyliśmy centrum Integracyjno-Adaptacyjne dla osób z Ukrainy oraz Polski

W 2014 roku wysiadłam z autobusu w Warszawie, nie wiedząc, co będzie dalej. Z poprzedniego życia pozostał mi tylko plecak wypełniony lalkami. Znajomy świat i przyjaciele pozostali daleko na Krymie w Ukrainie. Musiałam ponownie nauczyć się czytać, pisać, mówić.

Od tamtego czasu jednak wiele się zmieniło. Działalność społeczną zaczęłam 6 lat temu, kiedy wzięłam udział w Ogólnopolskim Konkursie „Dzieciaki startupy” z autorską ideą „Latającego Plecaka”.

Nagrodą był rodzinny bilet do Centrum Nauki Kopernik, dzięki któremu, później oprowadzałam osoby za darmo po tym miejscu. I chociaż nie liczyłam na nic w zamian, dostałam o wiele więcej. Dostałam wsparcie. Osoby, którym sprawiłam bilety, zaczęły się dzielić swoimi usługami, które wykorzystałam do organizacji konkursów, a później konferencji. Pierwszą konferencję zorganizowałam w wieku 11 lat w 2017 roku.

Pragnęłam jednak iść dalej, rozwijać się i wymyślić coś innowacyjnego. Tak powstało święto, które dzisiaj nosi nazwę Międzynarodowy Dzień Plecaka, a w 2022 roku obchodziło swoją 5 – rocznicę. Z tej okazji zorganizowałam konferencję oraz po raz drugi konkurs „Co dodaje mi skrzydeł – Moja Pasja” dla szkół. To dzień na wymianę myśli oraz współpracę.

Jednak wróćmy do początku 2022. Wybuchła wojna, kolejna wojna. Pierwszego dnia nie wiedziałam, co robić. Jednak już po kilku dniach z 200 wolontariuszami zaczęliśmy działać. Stworzyliśmy centrum Integracyjno-Adaptacyjne dla osób z Ukrainy oraz Polski. Dzisiaj organizujemy dla nich wyjścia, wolontariaty, konkursy, dajemy szansę na rozwój i kontynuację pasji. Organizujemy również zbiórki charytatywne dla osób, które mieszkają w Ukrainie.

A na to wszystko mam czas dzięki temu, że jestem w Chmurze, w której znalazłam się całkowicie przypadkiem. Słyszałam o tej szkole od początku jej istnienia, byłam nawet Ambasadorką w 2019, jednak na aplikację zdecydowałam się dopiero wiosną 2022 na ostatnią chwilę. Miałam bardzo wiele obaw, ale zupełnie niepotrzebnie, bo była to zdecydowanie jedna z lepszych decyzji, które podjęłam w zeszłym roku. Edukacja domowa daje mi przede wszystkim przestrzeń do rozwijania się w tym, czym naprawdę chcę. Już nie muszę się martwić, że nie pojawię się na ważnym dla mnie spotkaniu, czy będę musiała odwołać jakiś występ, przez nieobecności w szkole.

Jestem wdzięczna Chmurze za to, że mogę razem z nią realizować swoje marzenia.